Bilgisayarlarımızın masa üstündeki resimler gömleğimizin ön kısmı gibi yırtık malesef! Kitaplıktaki görünen kitaplar, ön raflardaki kitaplar gömleğimizin önü gibi yırtık malesef!

Facebook’taki arkadaşlarımız ve ilgili olduğumuz kimseler gömleğimizin ön kısmı gibi yırtık malesef! İş yerindeki resimler, aldığımız gazeteler, gezdiğimiz mağazalar gömleğimizin önü gibi hep bizi ele veriyor! Televizyondaki ilk on kanal gömleğimizin önü gibi iffetimizi temsil ediyor. Sayfa duvarımız, internet hesaplarımızın görünen yüzü gömleğimizin ön kısmı gibi. Sanki tüm gömleklerimizin ön kısmı yırtık ve hala ben masumum ayaklarına yatıyoruz. Gömlek mi? Üstünde giydiğin değil sadece. Sana dair ne varsa görünen yüzüdür!

Evinin önü, arabanın içi, kıyafetlerinin durumu, konuşmaların, yüz mimiklerin, Facebook Sayfa duvarın, twitter ahbabların, albenili eşarpların, gömleğinin cebinde parıldayan sigara paketlerinin hepsi gömleğin önden yırtık olması gibi suyumuzu ele veriyor!

Evet, ben masumum.
Ama gömleğinin önü yırtık

Murat Padak